Πέμπτη 30 Αυγούστου 2007

Για τα πανηγυρια.....Ειμαστε



Πήγα και γω ως συνήθως 25 Αυγούστου στο χωριό μου για το πανηγύρι του Αγίου Τίτου (προστάτης του χωρίου) και όλα με κάναν να αναπολώ το πως περνούσα παιδί και πως έχει “καταντήσει” πλέον...

Παλιά γινόταν ένας πανικός από οικογένειες που κάθονταν στα τραπέζια τους έτρωγαν έπιναν χόρευαν γύρω από το συντριβάνι κρητικά, λαϊκά, ένας πανικός γινόταν...Σαν παιδιά παίζαμε με τα νεροπιστολα μιλάμε για τρομερούς πολέμους.... Εγώ είχα και το κονε το καφενείο του θείου και δεν περίμενα σαν τον βλάκα στην βρύση σαν τους άλλους να ξαναγεμίσω, το γέμιζα μέσα στο μαγαζί χε χε χε..... Όλα ήταν ωραία αθώα γνήσια διασκεδαστικά

ΤΩΡΑ όμως όλα έχουν αλλάξει
Πλέον δεν υπάρχουν νεροπιστολα αλλά laser και πιστόλια με μπιλακια....Ένα παιδάκι παραλίγο να τυφλωθεί φέτος...
Πλέον υπάρχουν καφετέριες στην πλατεία όχι μόνο τραπέζια για οικογένειες... Βγάζουν bar πάνω στην πλατεία και αφήνουν λίγο χώρο για χορό... Πρόπερσι μάλιστα κάθε καφετέρια έπαιζε και την μουσική της, της κακομοίρας γινόταν κρητικά, ελληνικά, beat ένας αχταρμάς Ευτυχώς πλέον σέβονται την παράδοση και αφήνουν μόνο την μουσική του γλεντιού..... (όταν ήμουν παιδάκι θυμάμαι να χορεύουμε και το γνωστό άσμα «γιανγκα χορεύει και η Άννα Μαρία γιανγκα χορεύει καιο βασιλιάς» όλο το χωριό μια ουρά.. ΓΕΛΑΣΤΕ)
Πλέον δεν υπάρχει συντριβάνι........ Ένας παλιός δήμαρχος (παλιοδήμαρχος δηλαδη) έπρεπε να δείξει έργο και τι καλύτερο από το να καταστρέψουμε το συντριβάνι και να βάλουμε ένα άσχημο άγαλμα που το ονομάζουμε Ελευθερία.. Και δεν φτάνει που το μπαζώσαμε δεν το ξεχορταριαζουμε κιόλας εκεί τα αγριόχορτα ένα μέτρο μπας και κρύψουν λίγο το απαίσιο άγαλμα... Το μόνο καλό του αγάλματος ήταν το γέλιο μου έριξα βλέποντας την Σχοιναρακη στα εγκαίνια (νομάρχης πλέον τοτε βουλευτής ) να γυρίζει γύρω γύρω επειδή το σεντόνι είχε γαντζωθεί πάνω στο άγαλμα και να προσπαθεί να το σκίσει να μην έχω μια φωτογραφική τότε... Καλά να πάθεις ηλίθια για να μάθεις να ψηφίζεις οτι η σχολή μου δεν είναι καθηγητική σχολή...Γιατί τι ποιο φυσικό από ένα θεολόγο να διδάσκει πληροφορική.... Τεσπα μην αρχίσω τώρα με αυτό...
Πλέον κατεβαίνει ο κάθε βοσκαρας με το μαχαίρι του και κάνει φασαρίες Πρόπερσι ένας έσπασε ένα τραπέζι στο κεφάλι ενός . Πέρυσι ένας μαχαίρωσε έναν Φέτος ένας πυροβόλησε έναν...Ευτυχώς στο πόδι.......Και παλιά τουλάχιστον οι φασαρίες γινόταν κατά τις 6 φέτος στις 4.... Πάνω που έκατσα να πιω το ποτό μου στου μανια...ΕΛΕΟΣΣΣΣΣΣΣ..........

Όλα λοιπόν αλλάζουν , προοδευουν , προσαρμόζονται

Αλλά εμένα ακόμα και έτσι μου αρέσει και θα πηγαίνω και εγω και τα ξαδέρφια μου και οι φίλοι μου γιατί οι καλές αναμνήσεις δεν θα σβήσουν ποτέ και θα είμαι εκεί να τηρώ τα έθιμα γιατί μου αρέσουν...ΣΩΣΤΟΣ???????

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Καλά, στα εγκαίνια που περιγράφεις ήμουν κι εγώ παρούσα...:-)... τραβούσαν το σεντόνι για να αποκαλυφθεί το αριστούργημα και τελικά το σκίσανε...!!!

Όσο για το πανηγύρι...κάθε χρόνο δηλώνω πως είναι η τελευταία φορά που πατάω το πόδι μου...αλλά όπως είδες και φέτος εκεί ήμουν...:-)